Çocuklarda öfke kontrolü
Son yıllarda öfkeli çocuk problemlerine sıklıkla rastlanır oldu. Eskiden bu sorun neredeyse hiç görülmezdi. Çünkü aile kuralların belirgin olduğu ataerkil toplumlarda çocuklar “çocuk” görülür pek de ciddiye alınmazdı. Şimdilerde durum değişti. Çocuklarımıza daha fazla önem veriyoruz ama onlar nedense daha öfkeliler..
Çocuğunuz sık sık öfke nöbetleri geçiriyor, çarşıda pazarda rezalet çıkaracak kadar bağırıp çağırıyorsa bu ciddi bir problemdir. Çocuğa öfke kontrolünün öğretilmesi gerekir. Fakat öncelikle ebeveyn kendine düşen görevleri yapmış olmalıdır.
Çocuk neden öfkelenir ?
Ve sonunda çocuğunuz uyudu. Ama siz ona fazla yüklendiğiniz için pişmansınız. Ertesi gün ona sebepsiz bir kıyak çekecek, pişmanlık dolu gözlerle bakacaksınız…
Pişmanlıklarınız, boyun eğmeleriniz disiplin zaafiyeti yaratıyor. Disiplini bizzat kendiniz bozuyorsunuz.
Sizce çocuğunuz bu tablodan ne öğrenir ? Öğreneceği tek şey öfkede ısrar ederse başarıya ulaşacağıdır. Bunu kimden öğrendi, tabi ki sizden. Siz ona giderek öfkelendiniz sonunda dediğinizi yapmak zorunda kaldı. Veya sizden bir şey istedi, yapmadınız, giderek öfkelendi ve pes ettiniz yaptınız. Çocuk bundan ne anlayabilir sizce ? Tabi öfkenin geçer akçe olduğunu anlayacaktır.
Eğer çocuğunuza bu şekilde davranıyorsanız bir süre sonra “öfkeli çocuk” sorunu yaşayacaksınız demektir. Çünkü biricik çocuğunuzun sürekli fabrika ayarları ile oynuyorsunuz. Önemsiz biri mi yoksa evin kralı mı olduğunu bilmiyor. Kurallar ne zaman yapılmalı, ne zaman yapılmamalı bilmiyor. Onu ilgiye sevgiye alıştırıp ondan sonra da azarlıyorsunuz, bundan hiçbir şey anlamıyor. Tek bildiği şey ise yeteri kadar çığırtkanlık yaparsa amacına ulaşacağı.Farkında mısınız çocuğa öfkelenmesi gerektiğini siz öğretiyorsunuz, ona öfkelenerek veya öfkelendiğinde dediğini yaparak.
Çocuğunuza öğrenmesi gereken kuralları ve davranış biçimlerini olay vukuunda değil müsait bir zamanda öğretmelisiniz. Yüksek sesle de değil, öğretmen gibi anne gibi baba gibi. Yatma saati gelmesine rağmen yatmayan çocuğa o esnada bunun bir zorunluluk olduğunu öğretemezsiniz. On gün boyunca aynı saatte yatırırsınız, uyumasa bile dışarı çıkmasına izin vermezsiniz, on birinci günde bunun bir kural olduğunu öğrenir. Kurallar azarlanarak öğretilmez, sürekli yapa yapa öğretilir. Çocuğa ceza verirken bunu sinirli olduğunuz anda yapmayın. Öç alır gibi, yaptıklarını bedelini ödetir gibi olmamalı cezalar. Ceza verirken amacınız çocuktan hınç veya intikam almak değil kötü bir davranışta bulunduğunu hatırlatmak olmalı. Eğer suçunun üzerinde ceza verirseniz, sonunda pişman olur kuralları çiğnersiniz.
Çocuğunuzun öfkeli olmasını istemiyorsanız ona karşı öfkeli olmayın. Sistematik olun, disiplinden taviz vermeyin. Kendi koyduğunuz kuralları kendiniz çiğnemeyin. Onu azarlamayın, yüksek sesle bir şeyler öğretmeye çalışmayın ama ona asla boyun da eğmeyin.
Son yıllarda öfkeli çocuk problemlerine sıklıkla rastlanır oldu. Eskiden bu sorun neredeyse hiç görülmezdi. Çünkü aile kuralların belirgin olduğu ataerkil toplumlarda çocuklar “çocuk” görülür pek de ciddiye alınmazdı. Şimdilerde durum değişti. Çocuklarımıza daha fazla önem veriyoruz ama onlar nedense daha öfkeliler..
Çocuğunuz sık sık öfke nöbetleri geçiriyor, çarşıda pazarda rezalet çıkaracak kadar bağırıp çağırıyorsa bu ciddi bir problemdir. Çocuğa öfke kontrolünün öğretilmesi gerekir. Fakat öncelikle ebeveyn kendine düşen görevleri yapmış olmalıdır.
Çocuk neden öfkelenir ?
- Kendisi ile ilgilenilmeyen çocuk öfkelenir, onu ciddiye almamaya devam ederseniz daha da öfkelenir.
- İstekleri yerine getirilmeye alışmış çocuk, dediği yapılmayınca öfkelenir.
- Kendisine tutarsız davranılan çocuk öfkelenir. Ona bazen kral bazen de köle gibi davranamazsınız.
- Yeteri kadar bağırdığında, ortalığı kırıp döktüğünde size boyun eğdirebileceğine inanan çocuk öfkelenir.
Ve sonunda çocuğunuz uyudu. Ama siz ona fazla yüklendiğiniz için pişmansınız. Ertesi gün ona sebepsiz bir kıyak çekecek, pişmanlık dolu gözlerle bakacaksınız…
Pişmanlıklarınız, boyun eğmeleriniz disiplin zaafiyeti yaratıyor. Disiplini bizzat kendiniz bozuyorsunuz.
Sizce çocuğunuz bu tablodan ne öğrenir ? Öğreneceği tek şey öfkede ısrar ederse başarıya ulaşacağıdır. Bunu kimden öğrendi, tabi ki sizden. Siz ona giderek öfkelendiniz sonunda dediğinizi yapmak zorunda kaldı. Veya sizden bir şey istedi, yapmadınız, giderek öfkelendi ve pes ettiniz yaptınız. Çocuk bundan ne anlayabilir sizce ? Tabi öfkenin geçer akçe olduğunu anlayacaktır.
Eğer çocuğunuza bu şekilde davranıyorsanız bir süre sonra “öfkeli çocuk” sorunu yaşayacaksınız demektir. Çünkü biricik çocuğunuzun sürekli fabrika ayarları ile oynuyorsunuz. Önemsiz biri mi yoksa evin kralı mı olduğunu bilmiyor. Kurallar ne zaman yapılmalı, ne zaman yapılmamalı bilmiyor. Onu ilgiye sevgiye alıştırıp ondan sonra da azarlıyorsunuz, bundan hiçbir şey anlamıyor. Tek bildiği şey ise yeteri kadar çığırtkanlık yaparsa amacına ulaşacağı.Farkında mısınız çocuğa öfkelenmesi gerektiğini siz öğretiyorsunuz, ona öfkelenerek veya öfkelendiğinde dediğini yaparak.
Çocuğunuza öğrenmesi gereken kuralları ve davranış biçimlerini olay vukuunda değil müsait bir zamanda öğretmelisiniz. Yüksek sesle de değil, öğretmen gibi anne gibi baba gibi. Yatma saati gelmesine rağmen yatmayan çocuğa o esnada bunun bir zorunluluk olduğunu öğretemezsiniz. On gün boyunca aynı saatte yatırırsınız, uyumasa bile dışarı çıkmasına izin vermezsiniz, on birinci günde bunun bir kural olduğunu öğrenir. Kurallar azarlanarak öğretilmez, sürekli yapa yapa öğretilir. Çocuğa ceza verirken bunu sinirli olduğunuz anda yapmayın. Öç alır gibi, yaptıklarını bedelini ödetir gibi olmamalı cezalar. Ceza verirken amacınız çocuktan hınç veya intikam almak değil kötü bir davranışta bulunduğunu hatırlatmak olmalı. Eğer suçunun üzerinde ceza verirseniz, sonunda pişman olur kuralları çiğnersiniz.
Çocuğunuzun öfkeli olmasını istemiyorsanız ona karşı öfkeli olmayın. Sistematik olun, disiplinden taviz vermeyin. Kendi koyduğunuz kuralları kendiniz çiğnemeyin. Onu azarlamayın, yüksek sesle bir şeyler öğretmeye çalışmayın ama ona asla boyun da eğmeyin.